Bliksembezoek aan Nederland

Hoe het verlies van mijn vader en onze verhuizing naar Spanje onze familiebanden hebben verdiept

Een tijdje nagedacht of dit wel blog material was: vorige week is mijn vader overleden. Je wordt dan even weer hardhandig met beide benen op de grond geworpen. Met deze constatering heb ik gelijk een antwoord gekregen op mijn twijfel, want hier gaat het om bij Luxury Living: living life to the full!

Afscheidshuis

Mijn vader genoot van het leven en had ons graag nog bezocht in Spanje. Zijn gezondheid liet dat echter niet toe. Twee quotes van hem toen hij waarschijnlijk zijn einde voelde naderen waren: “ik heb een mooi leven gehad, ik heb genoten” en “Nieuw voor Oud”, waarmee hij bedoelde dat er nieuw leven is gekomen in de plaats van oud leven toen hij kennismaakte met zijn achterkleindochter.

De trieste aanleiding heeft ook veel moois gebracht: de innige en intense voorbereiding van het afscheid met mijn broer en schoonzus, het totstandkomen van een steeds betere relatie met mijn dochter. Allen het resultaat van een intensief samenzijn. En, laten we eerlijk zijn, het samenzijn met andere mensen en waarderen van elkaars gezelschap daar draait het ook om in een mindful en Luxury Living.

Een vaak gehoord argument voor het al of niet kunnen of willen verhuizen naar een ander land, en laten we eerlijk zijn, wij hebben het tijdstip er ook van laten afhangen, is de aanwezigheid en vaak zorg van achterblijvende familie. 

Het is niet praktisch om hals over kop terug te moeten naar Nederland. De noodzaak noopt tot uitdagingen en oplossingen. Bijvoorbeeld een logeerplek regelen, hen opzadelen met extra aanpassingen en aankopen om vervolgens 24/7 op elkaars lip te zitten. Het echte gezamenlijke doel dat wij hadden droeg er toe bij dat we nader tot elkaar zijn gekomen. Vermoeidheid zorgde even voor wat lichte spanningen, maar er werd vooral ook veel emotie getoond en gedeeld.

Ik heb een mooi leven gehad, ik heb genoten

Onze emigratie heeft er ook toe bijgedragen dat mijn dochter (en schoonzoon) bij ons gelogeerd hebben. Voor onze emigratie was er een fragiel herstel van onze relatie en vond ik het qua timing heel ongelukkig om te vertrekken.

Wat wij tijdens hun bezoek aan ons in Spanje realiseerden en bespraken is dat we juist door onze verhuizing deze gelegenheid hebben gekregen om tijdens hun verblijf intensief aan de relatie te werken, hetgeen in NL niet in die mate gelukt zou zijn of veel langer zou hebben geduurd.

De laatste paar weken waren een achtbaanrit. Met veel trieste momenten, maar dubbel genoeg ook mooie momenten. Het besef om in het hier en nu te leven. Iets anders is er niet. Mijn vader zou niet anders gewild hebben.

Zonnige groet, 

Carlo