Een sollicitatiegesprek en inzicht over onafhankelijkheid

Tijdens een wandeling afgelopen week naar de boulevard schoot mij iets te binnen van vroeger. Hoe ik hier op kwam weet ik even niet meer, maar de gedachte ging over een sollicitatiegesprek van ongeveer 25 jaar geleden. Het betrof een interne sollicitatie en op een gegeven moment kreeg ik de onvermijdelijke vraag:

“waar ben je naar op zoek in je carrière in het algemeen en deze functie in het bijzonder?"

Het precieze antwoord van mij ben ik vergeten, maar het moet iets geweest zijn in de trant van geijkte termen als  ‘uitdaging’ en ‘afwisseling’. Toen ik dezelfde vraag aan mijn gesprekspartner retourneerde, kreeg ik als antwoord (en gek genoeg weet ik dat nog precies en is mij altijd bijgebleven):

Onafhankelijkheid

Dit antwoord zette mij direct aan het denken. Zoiets van: 'Waarom heb ik hier niet aan gedacht?’ of ‘het is ook mogelijk in dergelijke veelomvattende en abstracte termen te denken’. Zoals gezegd, deze reactie is mij altijd bijgebleven. Het gesprek naar aanleiding hiervan niet exact, maar wel vaag van hoe diegene dacht dit te kunnen bewerkstelligen.  

Nu, zo’n 25 jaar later, kan ik zeggen dat ik grotendeels onafhankelijk ben. Wel, je bent natuurlijk nooit geheel onafhankelijk, laten we eerlijk zijn. En dat heeft ook weer zijn voordelen. Maar laat ik even ingaan op de context waarin het toen genoemd werd en zoals ik het nu ook voor mijzelf zie: Onafhankelijk zijn van een werkgever. Iets breder: onafhankelijk zijn van actief inkomen, met andere woorden ‘uurtje - factuurtje’, de vergoeding die je krijgt voor de tijd die je actief inzet. Ik ervaar het als een luxe zodra er van deze noodzakelijkheid geen sprake meer is. Dat je niet de wekker hoeft te zetten om vervolgens aan allerlei ‘verplichtingen’ te moeten voldoen, waaronder ook het komen opdraven op je werk. 

Het meest confronterend vind ik nu dat ik ondanks dit nieuwe inzicht niet eerder actie heb ondernomen. 

De laatste jaren heel ‘hot’ als onderwerp, maar wellicht destijds niet zo aan de orde, is het investeren in passief inkomen. Aanvankelijk investeren in tijd, maar op termijn is er geen relatie meer tussen de besteding in tijd en de financiële vergoeding die ertegenover staat. Stel: je schrijft een boek. Initieel moet je veel tijd investeren in het onderzoeken, schrijven, uitgeven en aan de man brengen. In deze tijd zullen er amper inkomsten tegenover staan. Zodra het boek gepubliceerd is hoef je naar verhouding nog maar weinig tijd te investeren en als het een ‘bestseller’ wordt dan stroomt het geld binnen. 

Pensioen is in feite ook een passief inkomen. Vele jaren van arbeid staan er vaak tegenover. Jaren betalen van premies door de werkgever en, tegenwoordig bijna zonder uitzondering, ook de werknemer.

In dit stramien denkend, is het wellicht interessant een formule uit te werken die de relatie weergeeft, de te overbruggen periode zeg maar, tussen de initiële investering in tijd tot aan het moment dat je kunt gaan “oogsten”.

Even, ter verduidelijking, een paar voorbeelden:

Activiteit	Initiële investering (tijd)*	Oogst
Arbeid	40 jaar	Pensioen->Passief inkomen
Schrijven boek	1 jaar	Royalties -> Passief inkomen
Website (e-commerce)	1 maand	Verkoop producten-> ’Passief’

* tijdsbestekken dienen als voorbeeld en zijn puur indicatief 

Onafhankelijkheid betreft meer dan alleen de inkomensvoorziening. En laat ik mij even oneerbiedig uitdrukken: of we nu een slaaf zijn van een werkgever, of van een bank (vanwege de hypotheek) of van een energieleverancier. In alle gevallen ligt de macht bij de verstrekker en dien je als individu wel erg sterk in je schoenen te staan om je hieraan gedisciplineerd te onttrekken en je eigen onafhankelijkheid als doel te bewerkstelligen.

Mildred en ik hebben zoals gezegd de, zeg maar, traditionele weg gevolgd van ruim 40 jaar arbeid. Omdat we destijds niet de kennis of inzichten hadden die wij nu hebben. Of ontbrak ons gewoon het lef. Het valt mij op dat de jongere generatie over het algemeen anders in het leven staat. Parttime of locatie onafhankelijk werken is meer gemeengoed geworden. Uiteraard passend binnen de mogelijkheden. Het tekort aan woningen in veel landen en de daarmee gepaard gaande hoge prijzen is enerzijds een beperking, anderzijds is het een reden om te zoeken naar creatieve oplossingen. Waarom ga je je niet (locatie onafhankelijk!) vestigen in een goedkoper land? Als je het getroffen hebt dat je hebt kunnen meeliften op de gestegen  huizenprijzen, dan kun je vaak van je overwaarde reeds een huis kopen in Spanje. Met een beetje geluk zonder hypotheek. Dan is de eerste, belangrijke, stap naar onafhankelijkheid reeds gezet!

Zonnige groet, 

Carlo 

P.S. Oh, overigens was  ik aangenomen voor de functie waarnaar ik solliciteerde.

---

Belangrijkste punten:

• Onafhankelijkheid als ultiem doel—echte vrijheid ligt in het loskomen van externe druk zoals werkgevers of financiële beperkingen, waardoor je meer controle over je leven krijgt.

• De kracht van passief inkomen—je tijd en energie investeren in het creëren van passieve inkomensstromen kan leiden tot financiële onafhankelijkheid, zonder uren in te ruilen voor geld.

• Herwaardering van de weg naar onafhankelijkheid—het gaat niet alleen om financiële vrijheid, maar ook om de mindset en discipline die nodig zijn om los te komen van traditionele afhankelijkheden zoals hypotheken of bedrijfsplichten.

  
  

Klik hieronder om je reis naar onafhankelijkheid voort te zetten en ervoor te zorgen dat de belangrijkste punten uit deze blog verweven blijven in je leven

Life Inspiration (boekentip / voeding voor de hersenen): The 4-Hour Workweek, hier

Life Hack (oefening): nummer 06, hier